یک برگ توت بر اثر تماس با نبوغ انسان به ابریشم تبدیل می‌شود.
یک مشت خاک بر اثر تماس با نبوغ انسان به قصری بدل می‌شود.

برای قدرت روحی و باطنی خود ارزش قائل شوید و آن را دست‌کم نگیرید.
یقین داشته باشید که این عنصر درونی قادر است

اگر می‌خواهی دنیا را تغییر بدی
بهترین خودت در تاریک‌ترین لحظاتت باش.

توانایی آرام ماندن از جمله مهارت‌های بسیار مهم زندگی است که بسیار نادیده گرفته شده است.

بهترین انتقام، گذشتن و رها کردن است.
بله، آن‌ها قلبت را هزارتکه می‌کنند؛
بله، آن‌ها وقتی بیش از حد محتاجشان هستی رهایت می‌کنند؛
اما در عین حال چیزی به تو می‌دهند
که متوجه آن نیستی ...!
قدرت سرسختی و موفق شدن.
از آن استفاده کن!
از: ام سوسا

ساعتی دقیق‌تر از ساعت خدا نیست.
آن‌قدر دقیق است که در سایه‌اش همه چیز سر موقع‌اش اتفاق می‌افتد.
نه یک ثانیه زودتر، نه یک ثانیه دیرتر. همینقدر زیبا و امیدوار کننده.

از: کتاب ملت عشق

فرهنگ یعنی: عذرخواهی نشانه‌ی ضعف نیست.
فرهنگ یعنی: کینه‌ها وبال گردن خودمان هستند.
فرهنگ یعنی: لباس گران‌قیمت نشانه‌ی برتر بودن نیست.

از اشتباهات بی‌پایه مردم یکی این است که خیال می‌کنند هر کس دارای خصوصیاتی است تغییر‌ناپذیر.
یکی بد است و دیگری خوب، این هشیار است و آن احمق؛ این فعال است و آن تنبل.
حال آن که اینجور نیست، آدم‌ها مثل رودخانه‌اند، اگر چه همه یک‌شکل و یک‌جورند ولی رودخانه را که دیده‌اید، همچنان‌که پیش می‌رود، گاهی آهسته حرکت می‌کند، گاهی تند، گاه که به کوهسار می‌رسد، باریک می‌شود، گاهی که به دشت می‌رسد، پهن می‌شود و وسعت پیدا می‌کند؛ در جایی آبش سرد است و چند فرسنگ آن طرف‌تر آبش گرم می‌شود؛ یک زمان آرام است و یک زمان طغیان می‌کند.
هر انسانی در خود عناصر خوب و بد را دارد، گاهی روی خوبش را نشان می‌دهد و گاهی روی بدش را.
از: لئو تولستوی

فراتر از بودن: 
همه ی ما به غم اعتبار و اهمیت بیشتری می‌دهیم تا به شادی؛
برای غمی که تمام گذشته و وزن و عمقش را به رخ ما می‌کشد؛
درحالیکه شادی هیچ گذشته، وزن و عمقی ندارد.
همان لحظه که متولد می‌شود، در حال پرواز است.
از: کریستین بوبن

«وقت»، تنها چیز روی کره زمین است که ارزش دارد.
یک ثانیه همیشه یک ثانیه است، بی‌هیچ چک‌و‌چانه‌ای.
آدمی درحال معامله زندگی است، هر روز.
از: فردریک بکمن

من اگر می‌دانستم زندگی دایره‌ایست که باید در آن چرخید و رقصید و کامی از لذت‌هایش گرفت، هرگز نه می‌جنگیدم و نه کسی را از خود می‌رنجاندم و نه به هر اتفاق خوب، با تردید نگاه می‌کردم.
و کمی به خودم و آدم‌های زندگی‌م فضا می‌دادم تا آزادانه دقیقه‌های بودن‌شان را آنطور که دل‌شان می‌خواهد زندگی کنند، نه آنطور که من می‌خواهم. 
من اگر میدانستم زندگی آفرینشِ فضایی سرخوشانه از بودن است، به تمام بایدها پشت می‌کردم و رها می‌شدم.
رها و رها و رها ...
از: شیما سبحانی

زندگی مجموعه‌ای از فقدان‌هاست؛
این تقریباً تنها چیزِ حتمی در زندگیِ ماست.
لحظه‌به‌لحظه و سال‌به‌سال خودِ سابق‌مان را پشت‌سر می‌گذاریم، خودی که دیگر نمی‌توانیم آن‌را برگردانیم.
ما دوستان، اعضای خانواده، ارتباطات، شغل‌ها و گروه‌هایی را از دست می‌دهیم ... دیدگاه‌ها، تجربه‌ها، اعتقادها و اشتیاق‌هایی را از دست می‌دهیم و درنهایت روزی هستیِ خود را.

از: مارک منسن