من اگر میدانستم زندگی دایره‌ایست که باید در آن چرخید و رقصید و کامی از لذت‌هایش گرفت، هرگز نه می‌جنگیدم و نه کسی را از خود می‌رنجاندم و نه به هر اتفاق خوب، با تردید نگاه می‌کردم.
و کمی به خودم و آدم‌های زندگی‌م فضا می‌دادم تا آزادانه دقیقه‌های بودن‌شان را آنطور که دل‌شان می‌خواهد زندگی کنند، نه آنطور که من می‌خواهم.
من اگر میدانستم زندگی آفرینشِ فضایی سرخوشانه از بودن است، به تمام بایدها پشت می‌کردم و رها می‌شدم.
رها و رها و رها ...
از: شیما سبحانی
زندگی مجموعه‌ای از فقدان‌هاست؛
این تقریباً تنها چیزِ حتمی در زندگیِ ماست.
لحظه‌به‌لحظه و سال‌به‌سال خودِ سابق‌مان را پشت‌سر می‌گذاریم، خودی که دیگر نمی‌توانیم آن‌را برگردانیم.
ما دوستان، اعضای خانواده، ارتباطات، شغل‌ها و گروه‌هایی را از دست می‌دهیم ... دیدگاه‌ها، تجربه‌ها، اعتقادها و اشتیاق‌هایی را از دست می‌دهیم و درنهایت روزی هستیِ خود را.
از: مارک منسن
خوشحال بودن یعنی توانمندیِ بالای ما در شکیبایی و استقامت در برابر سختی‌ها.
خوشحالی یعنی اطمینانی درونی به این که درد و رنج و سختی و بیماری و پیری و مرگ جزء لاینفک زندگی ست اما هیچ کدام از آنها نمی‌تواند مرا از پا بیاندازد.
خوشحالی یعنی میل به زندگی علی رغم علمِ به فانی بودنِ همه چیز،
خوشحالی یعنی بعد از هر زمین خوردن همچنان بتوانیم بلند شویم،
خوشحالی یعنی بعد از هر گریه همچنان بتوانیم بخندیم و لبخند بر لبِ دیگر همنوعان بیاوریم،
خوشحالی یعنی حضورِ کاملِ ما در هستی،
خوشحالی یعنی توانایی ما به گفتنِ یک آریِ بزرگ به زندگی.
خوشحالی یعنی ادامه دادن.
از: کارل گوستاو یونگ، روانشناس سوئیسی
اگر بخواهی به هر چیزی که به تو گفته می‌شود واکنش عاطفی نشان بدهی، به رنج بردن ادامه خواهی داد.
قدرت حقیقی در عقب رفتن و مشاهده‌گر بودن است.
قدرت در خودداری است.
اگر اجازه بدهی کلماتِ دیگران تو را کنترل کند، هر چیز دیگری هم تو را زیر سلطه خواهد گرفت.
نفس بکش و بگذار بگذرد.
از: وارن بافت
فقر، همه جا سر می‌کشد.
فقر، گرسنگی نیست، عریانی هم نیست.
فقر، چیزی را "نداشتن" است ولی آن چیز پول نیست، طلا و غذا نیست.
فقر، همان گرد و خاکی است که بر کتاب‌های فروش نرفته‌ی یک کتابفروشی می‌نشیند.
فقر، تیغه‌های برنده‌ی ماشین بازیافت است که روزنامه‌های برگشتی را خرد می‌کند.
فقر، کتیبهٔ‌ی سه هزار سالهای است که روی آن یادگاری نوشته‌اند.
فقر، پوست موزی است که از پنجره‌ی یک اتومبیل به خیابان انداخته می‌شود.
فقر، همه جا سر می‌کشد.
فقر، شب را بی غذا سر کردن نیست فقر، روز را بی اندیشه سر کردن است.
از: دکترعلی شریعتی
روزی فرا میرسه که شما در حال خوردن آخرین وعده غذایتان هستید،
برای آخرین بار گُلهایتان رو بو می‌کشید، عزیزی را بغل خواهید کرد و خبر ندارید که آخرین بار هست.
به همین دلیل باید هرچیزی رو با ذوق و شوق انجام بدی.
قدرِ سالهای ماندهِ عُمرت را بدان چون تکرار نمیشن.
جهل و ناآگاهی و تعصب نابود کنندۀ ملت‌هایی‌ست که مردمان آن خودشان مایل به فهمیدن نیستند و ترس از حقیقت به آنها اجازۀ بیداری از خواب جهالتشان را نمی‌دهد!
از: گری_کاسپاروف
آدم‌ها گاهی اوقات گریه می‌کنند،
نه به خاطر اینکه ضعیف هستند،
بلکه به این خاطر که برای مدت طولانی قوی بوده‌اند.
از: هرتا مولر
