«عمر با ارزش‌ترین داراییِ آدمه.
اگه کسی برات وقت گذاشت، یعنی داره از ارزشمندترین و غیرقابل تکرارترین چیزی که داره، خرجت می کنه!
پس قدرشو بدون...!»
وقتی همه جوره داره سعی میکنه تو تک‌تک لحظات زندگیش باشی،
وقتی داره تلاش میکنه که از روزش بهت بگه،
بهت تکست بده،
هر جوری شده حتی در حد چند دقیقه هم ببینتت،
قدرشو بدون!
اون داره با ارزش‌ترین قسمت زندگیشو برات میزاره.
از: خسرو شکیبایی
من اگر میدانستم زندگی دایره‌ایست که باید در آن چرخید و رقصید و کامی از لذت‌هایش گرفت، هرگز نه می‌جنگیدم و نه کسی را از خود می‌رنجاندم و نه به هر اتفاق خوب، با تردید نگاه می‌کردم.
و کمی به خودم و آدم‌های زندگی‌م فضا می‌دادم تا آزادانه دقیقه‌های بودن‌شان را آنطور که دل‌شان می‌خواهد زندگی کنند، نه آنطور که من می‌خواهم.
من اگر میدانستم زندگی آفرینشِ فضایی سرخوشانه از بودن است، به تمام بایدها پشت می‌کردم و رها می‌شدم.
رها و رها و رها ...
از: شیما سبحانی
زندگی مجموعه‌ای از فقدان‌هاست؛
این تقریباً تنها چیزِ حتمی در زندگیِ ماست.
لحظه‌به‌لحظه و سال‌به‌سال خودِ سابق‌مان را پشت‌سر می‌گذاریم، خودی که دیگر نمی‌توانیم آن‌را برگردانیم.
ما دوستان، اعضای خانواده، ارتباطات، شغل‌ها و گروه‌هایی را از دست می‌دهیم ... دیدگاه‌ها، تجربه‌ها، اعتقادها و اشتیاق‌هایی را از دست می‌دهیم و درنهایت روزی هستیِ خود را.
از: مارک منسن
خوشحال بودن یعنی توانمندیِ بالای ما در شکیبایی و استقامت در برابر سختی‌ها.
خوشحالی یعنی اطمینانی درونی به این که درد و رنج و سختی و بیماری و پیری و مرگ جزء لاینفک زندگی ست اما هیچ کدام از آنها نمی‌تواند مرا از پا بیاندازد.
خوشحالی یعنی میل به زندگی علی رغم علمِ به فانی بودنِ همه چیز،
خوشحالی یعنی بعد از هر زمین خوردن همچنان بتوانیم بلند شویم،
خوشحالی یعنی بعد از هر گریه همچنان بتوانیم بخندیم و لبخند بر لبِ دیگر همنوعان بیاوریم،
خوشحالی یعنی حضورِ کاملِ ما در هستی،
خوشحالی یعنی توانایی ما به گفتنِ یک آریِ بزرگ به زندگی.
خوشحالی یعنی ادامه دادن.
از: کارل گوستاو یونگ، روانشناس سوئیسی
